Eerste weekje in Kaapstad

Heey Iedereen,

Nou, daar zit ik dan, 11000 kilometer verderop in een land waar het nu zomer is, in een land waar de auto’s aan de ‘verkeerde’ kant rijden en in een stad waar ik het volgens mij hééél erg naar mijn zin ga krijgen!
Zondag 10 februari was het dan zover, ik zal voor 5 maanden ‘overseas’ gaan om een afstudeerscriptie te gaan schrijven bij een bedrijf in Kaapstad. Nadat ik ongeveer 2 weken full-time bezig ben geweest om een studievisum te krijgen, waar achteraf bleek dat ik ook gewoon op een toeristenvisum had kunnen komen (waarvoor je bijna niks hoeft te regelen), had ik nog even tijd om 2 avondjes carnaval mee te pikken om vervolgens zondag om half 7 op te gaan stijgen in Dusseldorf op weg naar het verre onbekende. Nog redelijk verdoofd van de alcoholische versnapering de avond daarvoor, probeerde ik zondagochtend de puntjes op de spreekwoordijke ‘i’ te zetten voor wat betreft het inpakken van mijn koffer. Dit ging echter niet zo voorspoedig zodat we eigenlijk al te laat vertrokken. Eenmaal aangekomen op het vliegveld, bleek dat we niet op het ‘International Airport Dusseldorf’ stonden, maar op een klein oud en verlaten vliegveld genaamd ‘Dusseldorf Monchengladbach’.Met nog een uur te gaan voordat de Gate zal gaan sluiten, sloeg de paniek dus behoorlijk toe. We zijn toen het vliegveld ingerend, waar op dat moment een veredelde bejaarde bingo aan de gang was, want blijkbaar was het vliegveld omgebouwd tot een bejaardenhuis. Daar heeft een goedwillige vrouw een taxi opgebeld, die ons vervolgens met 185 km per uur naar het correcte vliegveld heeft gereden.
Uiteindelijk alles net op tijd gehaald…

Dus daar zat ik dan in het vliegtuig op weg naar het avontuur van mijn leven! Ik moet eerlijk zeggen dat ik op dat moment nog steeds niet echt besefte ( ja klinkt inderdaad cliché, maar is toch echt zo) dat ik voor 5 maanden naar Afrika zal gaan.
Na een voorspoedige reis waarin ik totaal 4 keer warm eten heb gekregen, en een paar gave films heb gekeken, kwam ik aan op CAPE TOWN AIRPORT. Daar stond een man van de organisatie, waarbij ik mijn appartement heb geregeld, mij op te wachten. Joris Linssen ving bot bij mij, nadat hij enkele verwoedde pogingen deed om mij voor de camera te slepen.
Eenmaal afgezet, en alleen achtergelaten in de B&B waar ik tot 1 maart zal blijven, kwam het echte besef pas dat ik 5 maanden in een land zou moeten doorbrengen waar ze het vee nog steeds met pijl en boog proberen te vangen. Dat was toch wel een moeilijk moment, want what the hell moet je op zo’n moment gaan doen.
Uiteindelijk is het allemaal goed gekomen, en heb ik nu precies één week stage achter de rug.
Ik loop stage bij CTC Worldwide Logistics, en als het goed is, ga ik daar een marketing plan schrijven om hun marketingbeleid dus zodoende te gaan verbeteren. Echter heb ik de eerste week letterlijk nog niets uitgevoerd; alles wat de baas mij heeft gezegd is: Thomas; ‘’we don’t give you work, you have to find work yourself’’ . Dus de eerste week is qua stage zeer rustig verlopen!
De woensdag nadat ik was aangekomen in Kaapstad was er een welkomstborrel voor nieuwe Nederlandse studenten in kaapstad. Dit was bij een barretje op het dakterras met een zwembad!!
Op die borrel kwam er een meisje naar mij toe ( inderdaad: wat datbetreft is er niets veranderd;)), en die meende mij te herkennen van het OLV. Na enige verontwaardiging was dit toch een welkome verassing, zij nodigde mij ’s avonds meteen uit om de stad mee in te gaan om daar nog een drankje te drinken met enkele huisgenoten van haar. Vervolgens nodigde ze mij ook uit om de dag erna mee te gaan om op Valentine’s Day de zonsondergang te gaan bekijken vanaf Signal Hill, zie de foto’s voor het resultaat!

Vrijdags zijn we met dezelfde groep studenten naar de stad te gaan om daar vervolgens tot een uur of 4 door te feesten, wat erg gezellig was!
Zaterdag had ik een vrij rustige dag, ik ben alleen eventjes naar Waterfront gegaan om daar een beetje de toerist uit te hangen en weer wat nieuws te verkennen. ’S avonds op tijd onder de veren gegaan omdat zondag een trip wachtte naar ‘Kaap die Goeie Hoop’, zoals echte afrikanen dat zeggen.
Kaap de goede hoop is het meest zuidwestelijke puntje van het Afrikaanse Continent. Als je geluk hebt kan je hier zebra’s, springbokken, elanden, struisvogels, bavianen, haaien en dolfijnen zijn.
Na een ochtend flink gezocht te hebben naar wat levend vlees, zijn we enigszins teleurgesteld huiswaarts gekeerd omdat we geen van bovenstaande hebben kunnen spotten. Onderweg toch nog even besloten om naar een Tidle bad te gaan om nog even een frisse duik te nemen. Toen we eenmaal gesetteld waren aan het strand, werden we verblijd met het bezoek van enkele bavianen.
Dit was toch een hele aparte gewaarwording!! Gewoon apen in het wild!!
Na een minuut of tien besloot de rest van de familie om ons ook te komen inspecteren, uiteindelijk kwamen er dus een stuk of 20 apen onze kant op gerend. Dit leidde tot enige paniek bij de mensen die op strand lagen, en iedereen besloot dus maar met zijn hele hebben en houden de auto’s in te springen en het zogenoemde hazenpad te nemen. Dit was wel écht een gave ervaring. Op onze weg terug zijn we ook nog enkele struisvogels tegen gekomen, die beesten zijn ook behoorlijk groot kan ik zeggen!

Mensen die denken dat de apartheid trouwens is afgeschaft hebben het goed mis, dit kan ik gerust naar het rijk der fabelen doorverwijzen! Want apartheid is nog wel degelijk zichtbaar hier in Zuid-Afrika, helaas. De veiligheid in Kaapstad is opzich geen probleem, alleen wel moet je er ernstig rekening mee houden aangezien je ’s avonds in het donker bijvoorbeeld echt niet meer in je eentje over straat moet. Overdag zijn op de meeste hoeken van de straat gewoon beveiligers die alles in de gaten houden, dus dat is wel een veilig gevoel. Ookal heb ik gehoord dat deze mensen vaak nog corrupter zijn dan Berlusconi!! De prijzen in Kaapstad zijn vergelijkbaar met de prijzen in europa. Uiteten daarentegen is veel goedkoper dan in Nederland, ik ben al menig keer uit eten gegaan voor minder dan 4 euro! Taxi’s zijn gelukkig ook goed betaalbaar hier in Afrika, dit is maar fijn ook aangezien je als je ‘s avonds weg wilt min of meer verplicht ben om een taxi te pakken.

Tot 1 maart zal ik mijn B&B blijven om vervolgens te verhuizen naar een studentenhuis in Green-Point met 14 andere studenten, daar kijk ik echt naar uit.

Deze week staat de Tafelberg beklimmen op het programma, dus ik ben benieuwd hoe dat gaat worden! I keep you all posted!!

Cheers,

Thomas